Współpraca z organami ścigania

Zespół analityczno-śledczy POLADA od początku istnienia (2017 rok) bardzo aktywnie współpracuje z Polskimi Organami Ścigania. Między innymi, wspólnie z Policją i Prokuraturą, Zespół stoi na straży przestrzegania prawa w środowisku sportowym. Pracownicy POLADA współpracują również z Departamentem Śledczym Światowej Agencji Antydopingowej WADA, Interpolem i Europolem.

Do października 2021 r. zespół wszczął około 150 śledztw. Wiele naruszeń przepisów antydopingowych łączy się z naruszeniem przepisów karnych. POLADA współpracuje z organami ścigania m.in. w zakresie przeciwdziałania wprowadzenia do obrotu środków stymulujących, dopingujących, anabolicznych i innych mających wpływ na przyrost masy mięśniowej lub zwiększenie wydolności organizmu (np. oferowanych do sprzedaży za pośrednictwem Internetu).

Na zlecenie służb Zespół Śledczy POLADA przygotowuje opinie naukowe i eksperckie, które wykonują Oficerowie Naukowi POLADA. Opinie i szkolenia Polska Agencja Antydopingowa wykonuje w tym zakresie nieodpłatnie.

Zespół Analityczno-Śledczy wspiera Policję w zakresie badań zatrzymanych leków, odżywek dla sportowców i innych substancji, szkoli przedstawicieli Policji, Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej oraz innych instytucji z zakresu przepisów antydopingowych oraz przepisów karnych wynikających z  Ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zwalczaniu dopingu w sporcie.

Poniżej istotny fragment dotyczący przepisów karnych Ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zwalczaniu dopingu w sporcie. Przepisy te stanowią jeden z fundamentów działalności Zespołu Śledczego oraz współpracy z organami ścigania.

Rozdział 7 Przepisy karne

Art. 48.

1. Kto podaje małoletniemu zawodnikowi substancję zabronioną, określoną w grupie S1, S2 lub S4 załącznika nr 1 do konwencji, o której mowa w art. 2 pkt 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Tej samej karze podlega, kto podaje zawodnikowi, bez jego wiedzy, substancję zabronioną, określoną w grupie S1, S2 lub S4 załącznika nr 1 do konwencji, o której mowa w art. 2 pkt 1.

Art. 49.

1. Kto udostępnia osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, substancję zabronioną, określoną w grupie S1, S2 lub S4 załącznika nr 1 do konwencji, o której mowa w art. 2 pkt 1, lub przechowuje ją w celu udostępnienia osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu wydanego na podstawie art. 3 ust. 1 lub ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.3) ), podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Tej samej karze podlega, kto, bez zezwolenia, o którym mowa w art. 70 ust. 4, art. 74 ust. 1 lub art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, prowadzi obrót substancją zabronioną, określoną w grupie S1, S2 lub S4 załącznika nr 1 do konwencji, o której mowa w art. 2 pkt 1. 3. Tej samej karze podlega, kto w sposób niezgodny z art. 68 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne przywozi lub sprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancję zabronioną, określoną w grupie S1, S2 lub S4 załącznika nr 1 do konwencji, o której mowa w art. 2 pkt

Poniżej w linku, tekst dotyczący przestępczości farmaceutycznej. W tego typu sprawach, również pojawia się współpraca pomiędzy organami ścigania a POLADA. Fałszerstwa dotyczą wszystkich rodzajów leków, ale według WHO najczęściej podrabiane produkty lecznicze to leki przeciwmalaryczne – aż 19,6 proc., antybiotyki – 16,9 proc. oraz środki wspomagające erekcję, leki psychotropowe, sterydy stosowane w kulturystyce i specyfiki na odchudzanie – 8,5 proc. Coraz częściej podrabiane są też leki przeciwwirusowe i przeciwnowotworowe.