Dla uczciwej rywalizacji

Antydopingowe Pogotowie Informacyjne Kontakt

Nasza historia

Polska Agencja Antydopingowa została utworzona 1 lipca 2017 roku. Wcześniej w Polsce za walkę z dopingiem w sporcie odpowiedzialna była Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie, która pod różnymi nazwami funkcjonowała od 1988 r.

Ustawą o kulturze fizycznej z dnia 3 czerwca 1984 r. zabroniono stosowania w sporcie środków farmakologicznych i innych substancji dopingowych. W dniu 16 listopada 1989 r. minister spraw zagranicznych rządu Rzeczypospolitej Polskiej podpisał Konwencję Antydopingową Rady Europy. Konwencję tę 3 lipca 1990 r. ratyfikował Prezydent RP. Konwencja jest kompleksową, międzynarodową umową, której celem jest zwalczanie stosowania niedozwolonych środków i metod przez sportowców. Podpisanie i ratyfikowanie konwencji oznacza, że władze Rzeczypospolitej Polskiej przyjęły na siebie odpowiedzialność za zwalczanie dopingu w naszym kraju.

Tworząc system antydopingowy w Polsce, w 1988 r. powołano komisję antydopingową, działającą w latach 1991 -1993 pod nazwą Rada do Zwalczania Dopingu w Sporcie, którą ostatecznie w 1993 r. przemianowano na Komisję do Zwalczania Dopingu w Sporcie.

W grudniu 1995 r. Komitet Społeczno-Polityczny Rady Ministrów przyjął Narodowy Program Zwalczania Dopingu w Sporcie. Program ten oparty na Konwencji Antydopingowej Rady Europy, Karcie Olimpijskiej MKOl oraz ustawodawstwie polskim, koncentruje się na zadaniach z zakresu edukacji, przeprowadzania kontroli antydopingowych, kontroli stosowania sankcji przez polskie związki sportowe.

W 2005 r. weszła w życie ustawa o sporcie kwalifikowanym, uchylająca przepisy ustawy o kulturze fizycznej w zakresie zwalczania dopingu w sporcie. Wpłynęło to na zmianę struktury organizacyjnej Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie. Kamieniem milowym w światowym programie antydopingowym było powstanie Konwencji Antydopingowej UNESCO, która została ratyfikowana w 2007 r. Na mocy Konwencji prawem obowiązującym stał się Międzynarodowy Standard Listy i Metod Zabronionych oraz Międzynarodowy Standard Wyłączeń dla Celów Terapeutycznych, które są integralną częścią Światowego Kodeksu Antydopingowego.